Werknemer is voor bepaalde tijd bij Sportdomein in dienst als fitness- en groepsles instructeur. Op 13 september 2013 heeft werknemer verzocht om op donderdag 26 en vrijdag 27 september 2013 vrij te krijgen voor een reis naar Wenen. Aangezien de planning van Sportdomein dit niet toeliet, is dit verlof geweigerd. Werknemer is bericht dat zijn afwezigheid op het werk op 26 september 2013 opgevat zou worden als werkweigering en dat dit ontslag op staande voet tot gevolg zou hebben.
Ontslag op staande voet na werkweigering
Desalniettemin verscheen werknemer op 26 september 2013 niet op het werk. Sportdomein heeft hem op staande voet ontslagen. Werknemer stelt dat het ontslag vernietigbaar is en werkgever vordert de gefixeerde schade. De kantonrechter stelt vast dat werknemer zijn verlofplannen onverkort en zonder verdere discussie heeft doorgezet, ook nadat Sportdomein hem had gewaarschuwd voor de gevolgen daarvan en hem uitdrukkelijk had laten weten dat dit een reden zou zijn voor ontslag op staande voet.
Gegronde redenen om verlof te weigeren
Werknemer wist dat zijn vervanging niet was geregeld en dat Sportdomein derhalve een gegronde reden had verlof te weigeren. Ook valt op dat werknemer op geen enkele wijze toelicht welke dringende reden er voor hem was om toch naar Wenen te gaan. Werknemer voert ook geen persoonlijke gezichtspunten aan die zijn gedrag begrijpelijk en excusabel maken. Tegenover dit onduidelijk gebleven belang staat het belang dat Sportdomein had bij onverkorte voortgang van de bedrijfsvoering.
Gevorderde schadevergoeding afgewezen
De kantonrechter oordeelt dat werknemer Sportdomein op 26 september 2013 een dringende reden verschaft heeft, dat de opzegging van zijn arbeidsovereenkomst correct en terstond gedaan is onder gelijktijdige mededeling van de ongeoorloofde afwezigheid als grond en dat dit ontslag dus in rechte stand houdt. Sportdomein heeft ten aanzien van de gefixeerde schadevergoeding die zij vordert iedere stelling en onderbouwing achterwege gelaten. Hierdoor geeft Sportdomein haar vordering onvoldoende feitelijke grondslag en wordt de gevorderde schadevergoeding afgewezen.
Bron: (Ktr. Maastricht, 8 oktober 2014, ECLI:NL:RBLIM:2014:8564)
Dit artikel is geschreven door de sectie Arbeidsrecht van de Utrechtse vestiging van Van Diepen Van der Kroef en het verscheen ook als signalering in het Tijdschrift Arbeidsrecht Praktijk, editie 8, 2014.
